میلاد فرخنده و با سعادت اسوه تمام عیار مکارم و قله رفیع فضائل

صدیقه کبری ، حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

و هفته ی بزرگداشت مقام زن و روز مادر

را به همه مادران تبریک و تهنیت میگوئیم . . .

.

.

.

سهم من از زندگی دستان پر مهر تو شد / می ستایم من تو را تا آخر عمر همسرم

در میان اوج تنهایی تو با من مانده ای / تا تو باشی من چه غم دارم ز دنیا همسرم . . .

روزت مبارک

.

.

.

افتخار زنان همین بس که روز میلاد برترین گوهر خلقت

بانوی بهشت، فاطمه زهرا(س) روز زن نامیده شده است . . .

روز زن مبارک

.

.

.

جهت فرار از هدیه ی روز زن در این هفته احتمال وقوع دعوا از طرف مردان زیاد است…

با خونسردی و مهربانی این حیله را نقش بر آب کنید  !

.

.

.

کمترین آرزویم این است:

هرگز با چشمان مهربانت، نامهربانى روزگار را نبینى ناز بانو!

روزت مبارک

.

.

.

یه ضرب المثل قدیمی میگه :

عمر دست خداست ، زن وسیله است !

روز زن مبارک

.

.

.

پیشاپیش ۱۱ اردیبهشت

روز عاشقان جواهرات

دشمنان گلگیر ماشین

بانیان قرص

عاملان ترافیک

حامیان رنگ و لعاب

و پر سر و صداترین موجودات خلقت

بر تمامی مظلومان و زحمتکشان عالم (مردان) تسلیت باد !

.

.

.

زنان قبل از مادر شدن ، “پری”

و بعد از مادر شدن تبدیل به “فرشته” می شوند . . .

فرشته ی زمینی روزت مبارک

.

.

.

من زن شدم تحملی پایدار

یک دنیا از سیبی گفت که من چیدم

ولی هیچ کس نگفت نشان عشق

سیب سرخی شد که من به آدم دادم

.

.

.

 داد زن شوهر خود را پیغام / که چرا عرضه نداری الدنگ؟
جاری‌ام رفته نشسته در قصر / بنده محبوس در این خانه تنگ
تو برایم نخریدی خودرو / پایم از پیاده رفتن شد لنگ
مردم از خانه‌نشینی ای مرد / تو بیا تا برویم سوی فرنگ
کاش می‌شد که تنم می‌کردم / پالتوی پوستی از جنس پلنگ
رنگ مویم دگر افتاد از مد / موی خود را بکنم باید رنگ
گر تو خواهی که طلاقت ندهم! / "باید این لحظه بی‌خوف و درنگ"
روی و پول فراوان آری / تا حرامت نکنم چند فشنگ
با نگاه غضب‌آلود و خشن / بر دل شوی خودش هی زد چنگ
شوهر ذلیل مادرمرده / نه بل‌آن جمله مردان را ننگ
هیبت شوهری از یاد ببرد / همچو ماهی که شود صید نهنگ
رفت و از غصه نشست و می خورد / شد ز می خوردن بسیار ملنگ
خیره از باده پی منقل رفت / شد هروئینی و آلوده بنگ
زن ظالم که بهانه می‌جست / سوی قاضی شد و سر داد آهنگ:
شوهر بنده که تریاکی هست / می‌زند سیلی و مشت و اردنگ
گر تو صادر نکنی حکم طلاق / می‌شوم کشته ضربات کلنگ
شوهر بنگی من تا اینجاست / شهد در کام حقیر است شرنگ
قاضی بی‌خبر و نا آگاه / خام یک مشت اراجیف جفنگ
به زن قصه طلاق اعطا کرد / شد زن قصه ما فاتح جنگ
خواست از محکمه بیرون آید / حکم قاضی به کفش چون نارنگ
از قضا خورد دم در به زمین / "واندکی سوده شد او را آرنگ"
"از زمین باز چو برخاست نمود / پی برداشتن حکم آهنگ"
از دل شوهر سابق ناگاه / آمد آهسته برون این آهنگ:
آه دشت ژن من یافت خراش / آه پای ژن من خورد به شنگ!

-----------------------

- و بدان ای فرزند که شعر فوق بدان سبب سروده شده‌است که حواست را جمع نموده و زن نگیری که زن تو را معتاد می‌کند.

پی نوشت: ما حرفمان را پس می‌گیریم. ای فرزند زن بگیر که از قدیم گفته‌اند زن که عمر و نفسه دوتاش خوبه چهارتاش بسه!